Hoofdstuk I
Op 27 augustus 1883 had deze commissie een onderhoud met
minister Heemskerk en blijkens de notulen van de eerstvolgende
raadsvergadering vonden alle Venlose voorwaarden een gewillig
oor bij de bewindsman.
De inspecteur voor het Middelbaar Onderwijs, die door de
minister om advies was gevraagd, steunde, na overleg met de
directeur der HBS, de meeste der Venlose voorwaarden. Dat
Venlo zelf een ontwerp wilde maken vond hij niet bezwaarlijk,
evenmin als het beschikbaar stellen van lokalen voor gemeentelijk
onderwijs. De wenselijkheid van een directeurswoning was
waarschijnlijk een punt waar directeur Steijns zich voor inzette.
Volgens Salverda zou de nieuwe HBS een afgelegen ligging
hebben aan de rand van de Stad, waardoor het wenselijk was
dat de directeur steeds aanwezig kon zijn. Alleen de uitbreiding
van de HBS tot vijfjarige cursus vond Salverda nog te vroeg.
Het leerlingenaantal was namelijk onlangs sterk gedaald door
een kwestie die landelijke bekendheid had gekregen als de
affaire-
De kwestie-
had in aanwezigheid van zijn leerlingen het bestaan van God
betwijfeld. Toen de minister weigerde Péan om deze reden te
ontslaan, maakte de Venlose commissie van toezicht op het
middelbaar onderwijs op 4 april 1883 haar aftreden bekend.
De hele kwestie kwam uitgebreid in de pers aan de orde en
was het gesprek van de dag. Mr. Haffmans (1826-
hoofdredacteur van het Venloosch Weekblad en lid van de
Tweede Kamer schreef in een hoofdartikel hoezeer de
katholieke ouders van Venlo verontwaardigd waren over de
gang van zaken. Hoe kon de minister de HBS opofferen aan
een 'plichtvergeten’ leraar? Volgens Haffmans durfde de minister
Péan niet te ontslaan uit angst voor de liberalen in de Kamer.
De hele treurige geschiedenis maakte duidelijk dat ‘de rijksscholen
van middelbaar onderwijs voor onze provincie onbruikbaar zijn.
Al het geld dat daaraan besteed wordt, is weggeworpen geld.’
Haffmans besloot zijn artikel in het Venloosch Weekblad met
het advies 'oos erm Venloo kan sijn geld beter gebroeke’.
Meteen na het verschijnen van dit stuk attendeerde inspecteur
Salverda de minister op dit artikel, zodat de kritiek bekend was
in Den Haag. De meeste katholieken zagen het ‘goddeloze’ karakter
van de HBS weer eens bevestigd door de affaire-
dreigden hun kinderen van de Venlose HBS te halen als Péan zou
blijven. Uiteindelijk ging deze met eervol ontslag terug naar Parijs.
De naam van de Venlose HBS was echter opnieuw aangetast.
Het is overigens de vraag of ook zonder het incident rond Péan,
de optie voor een vijfjarige HBS op dat moment realiteitswaarde
had.
De gemeentelijke bijdrage: 20 of 30% Het Onderhoud tussen
de minister en de Venlose afvaardiging leverde, in tegenstelling
tot de eerste indruk die men ervan had, uiteindelijk weinig op.
-