Een gebouw dat blijft       Next (right). inhoudsopgave. gebouw.

Hoofdstuk VII


Vermeldenswaard is de discussie die ontstond in april 1992

over het al dan niet afsluitbaar maken van het binnenterrein.

Er bestond bezorgdheid over de open toegankelijkheid van

het binnenterrein. Na ampel overleg en de situatie ter plekke

in ogenschouw te hebben genomen, werd besloten geen hek in

de onderdoorgang te plaatsen, om de voordelen van een toe-

gankelijke en semi-openbare stadstuin te laten prevaleren boven

de mogelijke nadelen. Geregeld werd de indeling van ruimten

aangepast aan gewijzigde inzichten of ten gevolge van in het

werk aangetroffen situaties. In juni 1992 werd nog besloten

zwarte horizontale strips aan te brengen in het wandtegelwerk

van badkamers, w.c.’s en keukens als knipoog naar de bestaande

lambrizering in de centrale hal en gangen. Ook zijn diverse

zandstenen banden en hardstenen treden voor hergebruik

geschikt gemaakt. De kleurstelling buiten is ingetogen; binnen

zijn naast gebroken wit een tweetal kleuren toegepast, te weten

kobaltblauw en beige-rood, die werden afgeleid van in het

gebouw aanwezige kleuren in het tegelwerk binnen en in de

geglazuurde stenen boven de kozijnen in het buitenmetselwerk.

In de gangen werden wandarmaturen aangebracht van messing

met een sfeervolle verlichting.


Detail van het monument

De laatste streekjes verf werden

aangebracht in oktober 1993


-129-