Zo is de monumentale trap, met het prachtige en unieke
smeedijzeren hekwerk, waarvan de uitgeholde hardstenen
treden nog getuigen van het dagelijks en gedurende bijna
100 jaar verplaatsen van leerlingen na afloop van elk lesuur,
volledig behouden. Bovendien was dat de trap waarop ik
samen met de leraar-
keer per jaar afdaalde om de uitslag van het eindexamen
aan de verzamelde kandidaten in de hal mede te delen.
Eerst werden de niet-
vervolgens teleurgesteld via de achterdeur het gebouw verlieten
Daarna braken de vreugdekreten los bij de geslaagden, die
vervolgens de trap opstegen om de gelukwensen in ontvangst
te nemen van docenten en gecommiteerden. Voorwaar een
jaarlijkse happening via deze historische trap, die dus gelukkig
behouden is gebleven.
Als we het nu toch over een trap hebben, dan herinner ik
mij nog een andere trap, weliswaar minder hoog, maar even-
zeer essentieel in het schoolleven. Het betreft het trapje van
drie treden voor de deur, die toegang gaf tot de kamer van de
directeur. Voor met name uit de les verwijderde leerlingen was
het bestijgen van dit trapje een ware kwelling. Boze tongen
beweren, dat de kamer van de directeur bewust bouwkundig
zo was gesitueerd om de belangrijkheid en vooral de verheven-
heid van het directoraat te benadrukken. Het trapje is in de
nieuwe situatie niet meer functioneel, maar in essentie nog
aanwezig.
De vaklokalen voor biologie, scheikunde en natuurkunde
waren, naar de eisen van die tijd, amfitheatergewijze ingericht.
De schooljeugd was de inrichters bijzonder dankbaar voor
deze prachtige gelegenheid de kunst van het “spieken” uit te
oefenen tijdens te houden proefwerken.
Het onderhoud door Rijksgebouwendienst was niet altijd, op
zijn zachts gezegd, optimaal. Zo kon het gebeuren, dat, toen
voor het eerst een groot ouderspreekuur werd gehouden, alle
zekeringen doorsloegen, want zoveel verlichting was er gelijk-
tijdig nog nooit in werking geweest. De conciërge bedacht zich
geen moment en duwde, met tuinhandschoenen aan, de auto-
matische stoppen steeds weer op hun plaats terug. Pas veel later
na dit voorval werd door Rijksgebouwendienst ingezien, dat
Voorwoord